Ik had echt zin om te gaan werken. Ik had de kinderen gemist (oké lees; sommige) en we zouden vandaag op een andere manier gaan werken. Dat betekend dus weer een nieuwe uitdaging en dat vind ik wel erg leuk.
Ik werk nu al sinds mijn afstuderen in 2012 (vandaag overigens precies 4 jaar geleden) bij een dagbehandeling voor jonge kinderen met een vorm voor autisme. Ik ben er al een half jaar uit geweest omdat ze geen vaste contracten geven (bleeeeeee bezuinigingen) In dat half jaar dat ik eruit moest ben ik gaan werken bij een crisisopvang voor jongeren van 12 tot 18.
En laat ik nou net allebei de doelgroepen en werkvormen erg leuk vinden. Op dit moment combineer ik beide werkplekken maar dit is qua uren en werkdagen samenstelling wel erg zwaar. Er zijn weken dat ik meer dan 40 uur werk en met onze doelgroepen is dat eigenlijk niet te doen.
Het verschil tussen beide werkplekken is enorm. Bij de kleine kinderen werken we met gebaren omdat communiceren soms moeilijk is waar ik op de crisisopvang gewoon gesprekken kan voeren. Ik heb nu 2 keer gehad dat ik eerst moest werken met de kleine kinderen daarna een slaapdienst moest draaien bij de jongeren. Ik betrapte mezelf er soms op dat ik soms gebaren gebruikte :)
Ik ben nu op een punt dat ik keuzes moet gaan maken en moet gaan bedenken wat ik wil in de toekomst. Manlief staat achter de keuze die ik maak, Gelukkig!
Nou zou je denken dan kies je wat je het leukste vind..... Nou niet dus. Ik heb te maken met zoveel meer factoren. Bij de ene baan heb ik uren op papier en de andere 0-uren. Bij de ene werk ik onregelmatig en bij de ander niet. Bij de ene zou ik in feb 2017 een vast contact moeten krijgen en bij de ander pas eind 2017.... Pfffffff HELP!!!!! Ik weet het dus niet... :( In dit soort situaties zou ik zo graag willen dat iemand een keus voor je maakt of dat je van te voren wist wat de beste keus was, maar helaas. Ik zal toch echt die keuze moeten maken. Dat word dus voor mij een zoektocht voor de komende periode.
Vandaag begon ik dus weer op de groep met jonge kinderen en werd warm onthaald met mooie tekeningen op de muren en de deur (Welkom mevrouw Berghout) Heerlijk die warmte. Ik voel me daar zo op mijn plek. Vanmorgen bij binnenkomst van de kinderen benoemde een kind; 'O nee, nu ben je getrouwd' Alle kinderen hadden een hartje mogen versieren op papier en hij vertelde dat hij een boos hartje had gemaakt omdat hij het niet leuk vond. Later die dag benoemde hij dat ik met hem had moeten trouwen. *Smelt*
Ik ga nu lekker bijkomen van deze eerste werkdag en daar heb ik welgeteld 2 dagen de tijd voor voordat ik donderdag weer aan de bak mag. Iets met werkpaarden en sierpaarden.