Ik heb dat dus altijd.
Ik vind veel dingen leuk: Een pony, laagjes, lok, verven, veertjes etc. Mijn probleem is alleen dat ik van veel kapsel heel jong ga lijken en ik niet gezegend ben met een vol bos haar.
Verven vind ik ook altijd een dingetje.
Blonde lokjes doe ik dan nog wel maar helemaal verven vind ik altijd zo definitief en slecht voor je haar.
Januari 2007 had ik een opwelling en heb ik mijn haar in een bob laten knippen. 2 maanden later kreeg ik een blokjes beugel (onverwachts) en vlak daarna werd ik 18. EEN RAMP! Ik moest me overal legitimeren en ik vond het zelf echt verschrikkelijk.
Alle andere mensen die dan zeggen; 'Wauw het staat je echt goed'
Ik heb toen na 4 maanden nep haar laten zetten tot halverwege mijn rug. Grappig om dan te horen; 'Dit staat je toch veel beter'. Wees de volgende keer gewoon eerlijk denk ik dan.
Verven is ook geen succes. Van blond haar word ik geel en van bruin word ik rood. Zoals ze dat bij de kapper zeggen, ik heb veel rood pigment in mijn haar.
Voor onze bruiloft was ik mijn haar al zat. Het wilde niet meer zitten en ik wilde voor de zoveelste keer eens iets anders.
Op pinterest ideeën op gedaan en ook manlief vind kort haar mooier dus er moest een stuk af.
Daar zat ik dan bij de kapper. Afknippen tot mijn schouders en de laagjes er weer in. Manlief zijn reactie was; 'Durf je niet korter' Euhm nee dus want ik heb al een keer een slechte ervaring gehad.
Daar ging mijn lange haar wat inmiddels al tot halverwege mijn rug gegroeid was.
Ben ik er blij mee? Ja uiteindelijk wel. De eerste dagen kon ik wel janken want voor mijn gevoel kon ik er niets mee. Ik kon niet meer vlechten, geen knot meer maken maar daar heb ik alweer iets op gevonden waardoor het nu wel weer lukt.
Mijn haar is weer een stuk gezonder en lijkt ook voller.
Iedereen zegt nu ook dat het volwassener staat maar of ik dat nou wil........
